بزرگنمايي:

خبر یزد - سازمان بسیج حقوقدانان استان یزد در بیانیه‌ای به تبیین نقش، جایگاه و سهم حقوقدانان در بیانیه گام دوم انقلاب مقام معظم رهبری پرداخته است.
به گزارش ایسنا – مطقه یزد، مشروح این بیانیه بدین شرح است؛ «جامعه حقوقی به عنوان بخشی مهم از بدنه این نظام مردمی، نقش و جایگاهی ویژه بر عهده دارند چرا که نظام اسلامی ایران بار سنگین امانت حکومت را بر ستون‌های مستحکم قانون بنا نهاده و با پذیرش اصل حاکمیت قانون از همان بدو استقرار نظام و تصویب قانون اساسی، حقوق و حقوقدان را جایگاهی عظیم بخشیده است.
در نتیجه‌ی چنین جایگاهی، رسالت حقوقدانان در این جهاد نیز سنگین‌تر است و دنیای حقوق نیز با پیچیدگی‌ها، زرق و برق‌ها و ظرافت‌های خود سختی رزم در این کارزار را دو چندان می کند.
یک حقوقدان انقلابی در مرحله اول باید این صحنه جنگ را به روشنی درک کرده، مرکز فرماندهی مقابل و مرکز فرماندهی خود را بشناسد، شیوه‌های هجمه و دفاع را بداند، ضرورت دفاع یا هجمه گروهی و تشکیلاتی را فهم کرده و جایگاه خود را در این صحنه نبرد به روشنی مشخص کند.
حقوقدانی که نمی‌داند حقوق بشر مدرن و شعارهای دل انگیزش حربه‌ای جدید در به مسلخ کشیدن روح ایمان، فرهنگ و اعتقاد است و نه تنها حافظ نیست بلکه نابودگر انسانیت حقیقی است، دشمن‌شناسی نمی‌داند و اگر نداند حقوق بشر راستین را باید از چه معبری بیابد و گوش جان به ندای کدام منادی حقوق بشر بسپارد فرماندهی نبرد خود را نیافته یا گم کرده است.
دومین گام در این عرصه، مجهز کردن خود به ابزار علم و دانش در کنار اعتقاد راسخ به مسیر حرکت خود و خویشتن‌داری از انحراف از این مسیر است چرا که تسلط بر ابزارهای حمله و دفاع ضرورت فعالیت در میدان نبرد است. حقوقدانی که تخصص ندارد، توانایی استیفای حق مظلوم از ظالم را نخواهد داشت و در رقابت حقوقی بر سر کارآمد یا ناکارآمد نشان دادن نظام بر آمده از اسلام ناب، بازنده میدان است. همین اندازه نیز حقوقدان متخصصی که بی‌اعتقاد به مسیر حق است یا از مسیر خود منحرف شده می تواند منجر به شکست در میدان نبرد داخلی باشد.
و این همه نیازمند عزمی ملی و حرکتی جهادی و انقلابی است، اگر تصور کنیم می‌توانیم در عرصه نبرد همانگونه زیست کنیم که در بزم راحتیم، بی شک راهی به پیش نخواهیم برد و چشمان ما لحظه‌ای باز خواهد شد که کار از کار گذشته و یزیدیان زمانه در حال پایکوبی از پیروزی در نبرد باطل علیه حق خویش اند و چه منسجم بسیاری باطلان بر باطل خویش می‌ایستند و چه متفرق بسیاری اهالی حق، در خواب غفلت از لزوم دفاع از حق خود هستند.
حقوقدانی که این همه را فهم کرده باشد می‌داند عرصه کارزار فرصتی برای اشتباه برای او باقی نمی‌گذارد، اگر در مذاکرات بین‌المللی سندی را پذیرفت که لغتی نابجا در آن به کار برده شده یا از آوردن لغتی غفلت شده است یا در تدوین قوانین داخلی ماده یا تبصره‌ای آمد که نباید می‌آمد، هر دو شکستی است از سوی او که تیری را به سوی مردمان کشورش رها ساخته، یا مانع از اصابت آن نگشته است.
وکیلی که وجهه همت خویش را در راهنمایی، مشاوره ، معاضدت و دست‌گیری از مردم قرار داده و می داند کمک او در حفاظت از دیوارهای مستحکم نظام خانواده لازمه مقابله با انواع مشکلات روانی، اخلاقی و فرهنگی ناشی از ترویج طلاق است و به جای دریافت حق وکالت از پیروزی در دعوای طلاق، در جستجوی اخذ نمره قبولی در آزمون وکالت حقیقی نزد وکیل مطلق است، نه تنها دین خود که دنیای خود را نیز حفظ کرده و در نبرد حق علیه باطل توانسته مدافع حقیقی حق باشد.
بازپرس و دادیاری که بداند سنگین‌ترین بار امانت از این رسالت خطیر را بر عهده دارد می داند که جهاد با حجم عظیم پرونده ها و سنگ اندازی برخی فاسدان و گردوغبار افکنی مریض دلان حقیقتاً جهادی است که جان دادن در آن آرزوی دیرینه حقوقدانان انقلابی است. و این جهاد نه با صرف تشکیل محکمه، صدور حکم، قرار و انشای رأی بلکه با کوشش جهادی، تلاش مستمر و خستگی ناپذیر در این عرصه محقق می گردد و گر نه منوال همین خواهد بود که هست و تلمبار پرونده های پیش رو همینگونه افزوده خواهد شد که می شود.
سر دفتری می‌داند جنگ چیست و رسالت او در کجاست، که نه تنها خویشتنداری و انجام درست وظایف محوله، بلکه انجام سایر امور روی زمین مانده و شناسایی منفذهای نفوذ و محل های انحراف و فساد نیز رسالتی است بر عهده ی او که جز از او بر نمی آید و جز با انجام آنها این کاروان اسلامی به سر منزل مقصود راه نخواهد یافت.
استادی که دانشجو را آنچنان که می‌بایست پرورش نداده تا بتواند از عهده وکالت، قضاوت، کارشناسی و دیگر تکالیف حقوقی که جامعه بر دوش او به امانت نهاده است بر آید، به میزان کوتاهی خود در شکست یا تعویق پیروزی در این کارزار اساسی سهیم است؛ چه می توانسته و در کار خود کوتاهی داشته چه نمی‌توانسته و عهده مسئولیتی که توان ایفای آن را ندارد پذیرفته و چه «تنگه احد» خود را رها کرده و به تصور اولویت دیگری، این تقسیم وظایف واگذار شده از مرکز فرماندهی را زیر پا گذارده است.
حقوقدان و مدیر و کارشناس حقوقی که جز به قانون و صیانت از آن نمی اندیشد و می داند صیانت از حقوق مردم در گرو صیانت از قانون است، دانسته رسالت او در این جهاد مقدس حقوقی چیست و اگر تصور کند که دور زدن قانون و زیر پا گذاشتن آن، (حتی در موارد نا صواب بودن قانون به جای سعی در اصلاح قانون و یافتن راهکاری قانونی برای اقدام حق طلبانه و راستین ) راهکار کمک به مظلوم یا اقدامی در جهت احقاق حقوق مردم است یا نمیداند حقوق مردم چیست یا به گزافه نام «حقوقدان» بر خود نهاده است.
و اگر جمع حقوقدانان و تشکیلات انقلابی بسیج حقوقدانان برای همه این موارد برنامه‌ریزی نکنند، خود را نسازند و در برابر بی عدالتی‌، ظلم، فساد و تبعیض قد علم نکنند، یا قاصرند یا خاطی که هر دو به یک نتیجه منجر خواهد شد: بی پاسخ ماندن در برابر درگاه عدل الهی...
به این می‌اندیشیدم که تا کی بناست نیرو و قدرت نظامی و اعتقادی ایران اسلامی جور ضعف حقوقی آن را در این کارزار نا عادلانه ی حقوقی و اندیشه ای بکشد یا تدبیر عالمانه و پیشروانه ی رهبری فرزانه ی آن یک تنه در برابر صف بلند بالای هجمه های خارجی و مصائب داخلی بایستد؟ تا کی بناست فاجعه های مکه و منا پیش آید و حقوقدانان از پیش تدبیری برای صیانت از حقوق مردمانمان در این فجایع نیندیشیده باشند ؟ نه پیشنهاد ، نه مطالبه و نه کمکی به مسئولین مربوطه ؟! تا کی بناست احمد شهیدها گزارشهای یکطرفه و نا عادلانه دهند و حقوقدانان این مرز و بوم توان دفاع جانانه از حق خود و ملت خود را نداشته باشند؟ تا کی بناست یمن ها ، سوریه ها و عراق ها آماج حمله های ایادی استکبار در لباس اسلام آمریکایی باشند و جامعه حقوقی ما نتواند قدمی داخلی یا بین المللی در مواجهه با این ظلم عیان بر دارد؟
نمی‌گویم حقوقدانان مقصر این صحنه هایند یا تکلیف رفع آن تنها بر عهده ایشان است، پرسش من این است که حقوقدانان کجای این جبهه به سر می برند؟ چه برنامه ای برای جهاد در این کارزار هزاران به یک دشمنان علیه میهن ، مردم و اعتقاداتمان دارند؟ کدام بخش از بار این مسئولیت را بر دوش کشیده اند؟ چه پاسخی داریم در برابر این پرسش که چه کرده ایم در پاسخ نعمتهایی که به ما ارزانی شد؟!...»
انتهای پیام