بزرگنمايي:

خبر یزد - استاد «حسین مسرت» کتابدار صاحب قلم استان یزد در مراسمی با حضور رییس خانه کتاب ایران به پاس بیش از سه دهه تلاش مستمر و خستگی‌ناپذیر در امر کتابداری و کتابشناسی و تدوین و تالیف کتاب و فرهنگ یزد تجلیل می‌شود.
به گزارش ایسنا – منطقه یزد، در این مراسم که با عنوان «عصری با کتاب» شب چهارشنبه 22 خرداد‌ماه در سالن هلال احمر یزد برگزار خواهد شد، ضمن تبین خدمات کتابدارانه استاد مسرت، به نقش موثر وی در تدوین بیش از 60 جلد کتاب و 600 مقاله موثر در معرفی کتاب و فرهنگ و تاریخ یزد پرداخته می‌شود.
همچنین در این آیین تجلیل، از کارنامه پژوهشی حسین مسرت و ارج‌نامه استاد با عنوان «کاریز فرهنگ»که با هم‌قلمی ده‌ها نویسنده و صاحبنظر فرهنگی گردآوری و توسط خانه کتاب ایران منتشر شده است، رونمایی می‌شود و فیلم مستندی از زندگی سراسر کتاب محورانه و فرهنگ مدارانه این کتابدار برجسته‌ی استان یزد به نمایش در می‌آید.
در این مراسم که به همت خانه کتاب ایران و با همکاری اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان و سازمان فرهنگی شهرداری یزد برگزار می‌شود، نویسندگان و اساتید صاحب‌نامی همچون دکتر «اصغر دادبه» استاد دانشگاه علامه و مدیر گروه ادبیات دایره المعارف بزرگ اسلامی، دکتر «اکبر ایرانی» مدیر عامل موسسه میراث مکتوب و دکتر «نیکنام حسینی» مدیر عامل خانه کتاب ایران سخنرانی خواهند کرد.
گذری بر کارنامه‌ی استاد مسرت
«حسین مسّرت» فرزند عبّاس متخلّص به «مسرور»، متولّد دوم شهریور 1339 در شهر یزد، تحصیلات مقدّماتی را در این شهر گذراند.وی از مهر 1363 تا پایان مرداد 1365 به‌عنوان پژوهشگر در اداره کل میراث فرهنگی یزد مشغول به کار شد و در شهریور 1365 به‌ عنوان کتابدار به استخدام کتابخانه‌ی وزیری یزد درآمد.
مسرت در تیر‌ماه 1374 درجه‌ی کارشناسی زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه پیام نور تفت دریافت کرد و در دی‌ماه 1396 مدرک کارشناسی ارشد نسخه‌شناسی دانشگاه شهید بهشتی تهران را اخذ کرد.
این پژوهشگر فرهنگ عامه‌ی یزد فعالیت پژوهشی خود را با چاپ مطالب انتقادی درباره‌ی یزد در روزنامه‌ی اطلاعات به سال 1356 آغاز کرد و در ادامه از سال 1364 با هفته‌نامه‌ی ندای یزد همکاری کرد. وی مقاله‌های متعدّدی در نشریه‌هایی همچون آینده، هستی، کیهان فرهنگی، گوهران، شوکران، پاژ، دانش پاکستان، رسانه، ادبستان، فرهنگ یزد، آشنا، آینه‌ی پژوهش، آیینه‌ی میراث، نقد کتاب میراث، کتاب ماه ادبیات، جهان کتاب، دانش‌ورز، گزارش میراث، نشر دانش و نشریات بومی یزد به چاپ رسانده است. البته برخی از آثار استاد نیز شامل اشعار و سروده‌های اوست.
«حسین مسرت» از سوی اداره‌ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی استان طیِ دو دوره به عنوان «پژوهشگر نمونه استان» شناخته و در سال 1382 به‌ عنوان «کتابدار نمونه‌ی کشوری» از سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی انتخاب شد و در سال‌های 1384، 1385 و 1386 هم «پژوهشگر نمونه‌ی آستان قدس رضوی» گردید.
مسّرت که در اسفند 1395 با عنوان کارشناس اسناد و نسخ خطّی از کتابخانه‌ی وزیری یزد بازنشسته شد، هم‌اکنون دارای بیش از 60 عنوان کتاب در زمینه‌های تصحیح نسخه‌ی خطی، تألیف، گردآوری و سایر موارد و 600 مقاله‌ی چاپی است.
مسئولیت‌ها و فعالیت‌های استاد مسرت
«حسین مسرت» در سه دهه دوران فعالیت خود مسئولیت‌های بی‌شماری را برعهده داشته که بعضاً همچنان نیز دارد که از آن جمله می‌توان به مدیر بنیاد ریحانه‌الرسول (س) (از 1379 تا 1382)، عضو هیات ‌منصفه‌ی مطبوعات استان یزد(از 1373 تا 1384)، مدیر عامل کانون یزدی‌تباران(از 1380 تا 1384)، مسئول مرکز اسناد و تحقیقات دانشکده‌ی معماری دانشگاه یزد (از 1370 تا 1377)، کارشناس اسناد و کتب خطی کتابخانه‌ی وزیری (1388 تا 1395)، عضو انجمن میراث فرهنگی شهرستان یزد (از 1373 تاکنون) و عضو هیئت تحریریه‌ی فصل‌نامه‌ی فرهنگ یزد(از 1380 تاکنون) اشاره کرد.
وی همچنین سردبیری شماره‌های نخستین روزنامه‌ی آفتاب یزد، داور جشنواره‌ی مطبوعات یزد و دیگر جشنواره‌های نقد کتاب در ایران(سال‌های 1394 و 1396) و استان یزد (از 1382)، داور کتاب سال ایران(1395)، عضو حقیقی شورای راهبردی شهر تاریخی یزد (1396)، عضو کمیته‌ی نام‌گذاری شورای شهر یزد (1396)، دبیر انجمن اهل‌ قلم استان یزد(از 1396 تاکنون)، عضو کمیسیون فرهنگی شورای شهر یزد (از 1396 تاکنون) و عضو شورای مشورتی میراث فرهنگی و گردشگری استان یزد (1397) را در کارنامه مسئولیت‌های خود دارد.
نقش استاد مسرت در فرهنگ یزد از نگاه اهالی فرهنگ
دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن (شاعر، منتقد، نویسنده، مترجم و پژوهشگر ایرانی) ؛
«بیش از سی سال است که ناظر کوشش‌های فرهنگی ایشان در زمینه‌های گوناگون بوده‌ام. شهر یزد، شهری خوش‌نام و معروف به سخت‌کوشی و قناعت است و آقای حسین مسّرت یکی از مظاهر روشن این اوصاف یزد است که با کوشش‌های خود بر اعتبار آن افزوده است.»
دکتر اصغر دادبه (مدیر گروه ادبیّات دایره المعارف بزرگ اسلامی)؛
«بررسی کارنامه‌ی 30 ساله‌ی مسرت نشان می‌دهد که تقریباً اکثر آثار او از سر دقّت و مراقبت نسبی علمی فراهم آمده است که اساساً هر پژوهش علمی از جمله پژوهش های تاریخی می‌طلبد که محققان جدّی باشند و دستورالعمل‌های توصیه شده در تحقیق را جدا به کاربندند.
البته زندگی در شهر من و شهر مسرت یعنی در یزد همواره جدیت و واقع بینی ویژه‌ای می‌طلبد چرا که در کویر کم‌آبی چون یزد، زندگی دست کم تا آنجا که من دیده‌ام و به یاد دارم بر مداری باریک، همراه با دقت، جدیت و عاقبت‌اندیشی خاص جریان داشته است و خوشبختانه حسین مسرت از نسل برخاسته از چنین زیست دقت‌واره‌ایی است و از آن شهر و برآمده و از آن وضعیت کارساز که متأسفانه این روزها قدری رنگ باخته است!»
دکتر «محمّدجعفر یاحقّی» (استاد دانشکده‌ی زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد)؛
«حسین مسرت کام نویسندگی و پژوهشگری خود را با نام یزد باز کرده و همچنان در این مسیر، کامیار و کام‌روا به‌ پیش می‌رود. خوشبختانه یزد با آن‌ همه دیرینگی و دردانگی تاریخی و اجتماعی و فرهنگی ظرفیت آن را دارد که تا سال‌‌ها و سده‌ها کسانی امثال محمدمفید مستوفی و احمد طاهری و ایرج افشار و حسین مسرت در راه اعتلای این نام قلم بزنند و راه را برای دیگران هموار کنند.
وقتی به کارنامه‌ی قلمی حسین مسرت می‌نگریم آن را بارآور و متنوع و بارنگ و بو می‌بینیم با محورهای عمده‌ی یزدشناسی، بزرگان و نام‌آوران یزد از آذریزدی گرفته تا فرخی و اسلامی ندوشن، کتاب‌شناسی مربوط به یزد، نکوداشت‌ها و کنگره‌های بزرگان یزد، بناهای یزد، تصحیح و ویرایش آثار برجای‌مانده از یزدی‌ها همگی راه را برای شناخت بیشتر آثار و مفاخر این شهر تاریخی هموار می‌کند.
مسرت را پژوهشگری خودجوش و پرکار می‌بینیم با کوله‌باری از عشق و شیدایی و لازمه‌ی نام‌آوری در چنین مسیری بی‌شک بیشتر از آن‌که روش‌شناسی و علم­آوری و کهنه‌کاری باشد، همین شیدائی و شورانگیزی و خودساختگی و خودباختگی است که در مسّرت به‌خوبی دیده می‌شود.»
دکتر یدالله جلالی پندری ( استاد دانشگاه یزد و عضو فرهنگستان ادب فارسی)؛
«در کنار سخت‌کوشی آقای مسرت که یادگار نیاکان یزدی اوست و او نشانه‌های آن را در کاریزکندن‌های نیاکان یافته است، باید به جستجوگر بودن وی اشاره کرد. نگارنده از این ویژگی با عنوان «نگاهِ پلیسی» به مباحث ادبی یاد می‌کنم یعنی همان‌گونه که کارآگاهان پلیس همواره به دنبال «سرنخ» هستند، جستجوگر مباحث ادبی نیز باید به دنبال «سرچشمه»‌ها باشد. شادمانه باید گفت که این ویژگی در وی تاکنون به نحو قدرتمندی عمل کرده است.
همچنین مقالاتی که در حوزه کتاب‌شناسی نوشته این شناخت و معرفت دیریاب او را در اختیار همگان قرار داده است. تعداد مقالات و یادداشت‌هایی که در معرفی و نقد کتاب‌های دیگران نوشته است مقدار آن‌ها به‌اندازه‌ای است که خود یک کتاب کامل را تشکیل می‌دهد.»
عبد العظیم پویا (محقق و نویسنده میبدی)؛
«مسرت، هر چند طی سال‌های پی‌درپی، اندوخته‌ای از ده‌ها کتاب و رساله­ها و آثار ارزشمند ادبی، اجتماعی، تاریخی، فرهنگی و کتاب­شناسی به گنجینه‌ی مطالعات استان افزوده است، اما به گمان من، بهترین و ماندگارترین کارهای این پژوهنده‌ی پرتلاش، فعالیت‌های مرجع‌شناسی و کتاب‌شناسی‌های موضوعی است که در طول زمان، انجام داده است، چراکه اولاً بیشترین حجم کارهای تولیدی ایشان را دربرمی‌گیرد، ثانیاً این اقدام، از آغاز در پاسخ به یک نیاز اساسی اهل فرهنگ بوده و هست و با زمان پیش می‌رود و ثالثاً آقای مسرت در این کوشش‌ها به سطح تخصصی رسیده و بر سایر کارهای ایشان رجحان دارد.»
استاد محمود رهبران (خوشنویسی برجسته)؛
«با خود فکر کردم اگر قرار باشد روایتی از صفات شخصی و خصوصیات اخلاقی حسین مسرت به دست داده شود، شاید روایتی بی‌واسطه‌تر از آن‌ چه در ذهن و ضمیر این یار غار او می‌گذرد نتوان یافت، بنابراین بی‌مداهنه بگویم؛ حسین، وجودی ساده و بی‌آلایش دارد بنابراین غلّ و غشی در کار او نمی‌توان یافت..
اهل دسیسه و سخن‌چینی هم نیست، دروغ و چاپلوسی را نمی‌داند و از غیبت و بدگویی سخت پرهیز دارد، از آنان که بدی در حقّش می‌کنند خیلی زود بی‌هیچ کینه‌ای درمی‌گذرد و اگر بدذاتی‌شان را ببیند از روبه‌رو شدن با آن‌ها می‌پرهیزد بنابراین بی‌تدلیس و تظاهر به عیارهای انسانی سخت وفادار است و همواره با روراستی و خوش‌قلبی و پاکیزه‌اعتقادی با دیگران روبرو می‌شود. عشقش فرهنگ پژوهی است و در زندگی پربهاترین دارایی مادّی‌اش همان کتابخانه‌ی شخصی‌اش است.»
استاد سیدفرید قاسمی (نویسنده و پژوهشگر تاریخ مطبوعات)؛
«آوازه‌ی حسین مسّرت در جهان پژوهش ایرانی از سه دهه درمی‌گذرد. نام او را در روزنامه‌های محلّی و مجلّه‌ها و مجموعه‌های سراسری می‌دیدم تا این که یک روز در محضر ایرج افشار متوجّه شدم دانشجویی تلفنی گویا پرسشی درباره‌ی یزد از ایشان دارد. افشار به دانشجوی یادشده گفت: «... امروز دیگر باید سؤال‌های خود را درباره‌ی یزد از حسین مسّرت بپرسید ...» و درباره‌ی حسین مسرت سخنانی بر زبان آورد که مرتبت پژوهشی‌اش را نزد افشار آشکار می‌ساخت. چون می‌دانستم افشار صراحت دارد، اهل اغراق و غُلو نیست و بی‌تعارف‌های مرسوم زمانه حرف خود را به‌درستی بر زبان می­آورد، توجهم به نوشته­های حسین مسّرت بیشتر شد.»
حجت الاسلام سیدکاظم مدرسی (امام جمعه موقت یزد)؛
«جناب آقای حسین مسرت که این جانب قریب 30 سال است با ایشان آشنایی دارم. به عنوان نویسنده، پژوهشگر، محقّق، روزنامه نگار، مصحّح و فهرست نگار درصدد برآمد تا میراث خفته در خاک را برای نسل جدید و آینده احیا کند.
آثار و تألیفات این مرد خستگی‌ناپذیر گویای علاقه مندی وی به فرهنگ و ادبیات و تاریخ مرز و بومش بوده و افتخاری برای خطه‌ی کویری استان یزد به شمار می رود. او با همه‌ی محدودیت‌های مالی و بی مهری های اداری و داغ سنگین از دست دادن جوان رشیدش از سختکوشی باز نایستاد و توانست آثار و تألیفاتی را از خود به یادگار بگذارد که بعدها مردم ایران زمین از او ممنون و سپاسگزار باشند.
مسرت با کلکِ شیرین‌ سلکش توانسته است توفیق تدوین تاریخ انقلاب شکوهمند اسلامی و دفاع مقدس در یزد را نیز با وجود واقعیت‌های زمانه و حب و بغض‌های رایج در صحنه‌ی سیاست‌زدگی‌های مخرب، داشته باشد.
مجید جوادیان زاده ( مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی یزد)؛
:حسین مسّرت در بیش از 60 کتاب و در مقالات متعدّد خود به تعریفی نوین از جامعه و فرهنگ ما دست یافته است. فرهنگ و اندیشه و تاریخ یزد را به‌حق باید به دو بخش پیش و پس از مسّرت تقسیم‌بندی کرد چرا که بعد از مسّرت، فرهنگ و تاریخ ما لباس نوشتارهای او را بر تن می‌کند و چهره‌ای دیگر به خود می‌گیرد.
این امر وقتی اهمیّت مضاعف پیدا می‌کند که به یادآوریم اساساً فرهنگ ما شفاهی است و نه نوشتاری. در فرهنگ شفاهی، همواره خطر فراموشی و ناپایداری وجود دارد. فرهنگ بدون نویسنده، فرهنگ بدون سخنگو است. هم به سرعت تحریف می‌شود و هم در چنگال نسیان فرومی‌میرد. از این رو باید امثال مسّرت را نگهبانان فرهنگ و هویّت جامعه لقب داد و همواره ارزش حضورشان را در جامعه یادآور شد.»
انتهای پیام