بزرگنمايي:
خبریزد- نشریه «ملک» یکی از برندهای مطبوعاتی فعال و باسابقه در یزد و حتی کشور به شمار میآید چرا که اولین شماره خود را در سال 1329 منتشر کرده و تاکنون نیز فعالیت خود را ادامه داده است.
این برند مطبوعاتی که سال های سال با انتشار دغدغه‌های مردم به عنوان محور اصلی مطالب خود، فعالیت می‌کند در این روزهای نامساعد اقتصادی همچون بسیاری از رسانههای کاغذی، حال و روز خوشی ندارد و مشکلات تامین کاغذ و هزینه‌های بالای چاپ دامن این هفته‌نامه را نیز گرفته و نفس های این نشریه با قدمت را نیز به شماره انداخته است.
«ملک مسعود ملک» پیشکسوت مطبوعات در یزد و صاحب امتیاز قدیمی‌ترین برند مطبوعاتی در این استان که در سال 1326 در یزد دیده به جهان گشوده است، در مورد فعالیت رسانه ای خود می‌گوید: 66 سال در عرصه خبر فعال هستم و علاوه بر صاحب امتیازی هفته نامه ملک، در سمت های مختلف سیاسی در استان مانند فرماندار تفت، بخشدار مرکزی یزد، معاون فرماندار و سرپرست فرمانداری یزد نیز فعالیت داشته‌ام ولی در تمام این ایام با تمام قدرت در فعالیتهای رسانه ای خود نیز پرتلاش بوده‌ام.
وی اضافه می‌کند: اکنون نیز عضو اتحادیه مطبوعات کشور، عضو هیات منصفه موسسه خیریه محک و عضو هیات موسس انجمن حمایت زندانیان هستم.
این خبرنگار با سابقه یزدی که معتقد است خبرنگاری و فعالیت در عرصه خبر از نظر اقتصادی صرفه‌ای ندارد، تصریح می‌کند: متاسفانه نه امکانات مناسبی در اختیار هست و نه حمایت مالی که توان ادامه فعالیت بویژه در عرصه رسانه های مکتوب وجود داشته باشد.
وی با گلایه از این که باسابقه ترین برند فعال مطبوعات در یزد رو به تعطیلی است، می گوید: قدیمی ترین روزنامه و هفته نامه یزد و یکی از پنج روزنامه قدیمی باقی مانده کشور، به سردبیری پدرم «اکبر ملک» از سال 1329 تاکنون در حال انتشار است اما این روزها حال و روز خوبی ندارد و اگر وضعیت به همین روال ادامه یابد، ناگزیر به تعطیلی فعالیت خود هستیم.
ملک اضافه می‌کند: گرانی کاغذ و هزینه های بالای چاپ از یک سو و افزایش دستمزد کارگر و نبود آگهی از سوی دیگر، منجر به وضعیت فعلی نشریه ها و روزنامه های یزد شده و حتی این معضل در کشور نیز منجر به تعطیلی یکی از روزنامه های با سبقه ی بیش از 70 سال، شده است.
وی با بیان این که روزنامه ملک از سال 1329 تا 1335 تماماً از مطالب تولیدی استفاده می‌کرده است، می‌گوید: روزنامه‌های ملک، توفان و ناصر جزو نشریه‌های فعال یزد در آن دوران بودند که البته محور اصلی تمام مطالب آنها، انعکاس مشکلات و مسائل مردم بود.
این روزنامه نگار قدیمی که به وضعیت فعلی مطبوعات یزد نیز انتقاد دارد، عنوان می کند: متاسفانه کیفیت مطالب و محتوای روزنامه ها مانند گذشته نیست و مشکلات مردم در آنها کمرنگ شده است و اگر امروز روزنامه ملک همچنان فعالیت دارد و توانسته مخاطبان خاص خود را حفظ کند به دلیل این می باشد که درد مردم و نارسایی های جامعه از مهمترین مطالب آن است.
وی بیان می‌کند: خبرنگار بودن در گذشته مشغله ای به مراتب بسیار دشوارتر از این روزها بود به طوری که خبرنگاران در دوران قاجار در دارالفنون ترمی 6 ساعت مورد آزمون و خطا و تدریس قرار می گرفتند و به نظر امروز نیز باید حرفه خبرنگاری همانند گذشته مورد اهتمام بیشتری قرار گیرد.
ملک در ادامه با بیان این که در سال های 1320 تا 1357 اکثر روزنامه‌ها و نشریه‌های یزد جهت‌گیری سیاسی داشتند، می‌گوید: هر چند که سمت و سوی اهداف 90 درصد روزنامه‌ها به یکی از جناح‌ها ختم می شد و روزنامه ملک نیز در آن سالها از این قاعده مستثنی نبود اما ملک کمتر درگیر سیاست بود و بیشتر به دغدغه‌های جامعه و مردم می‌پرداخت.
این روزنامه‌نگار باسابقه یزدی اضافه می‌کند: در آن سالها، روزنامه‌های پرچم، توفان و پاینده پیرو گروه مرتجعین، صدای یزد، عدالت، حمل و نقل، ناصر، پیام یزد و ملک پیرو جناح آزادی‌خواه و روزنامه های رهبر، کار و کوشش، مردم یزد و طلعت یزد نیز پیروی گروه توده بودند.
وی ادامه می دهد: البته در این میان یک گروه هم روزنامه‌های بیطرف محسوب می‌شدند که صفای بشر به عنوان یک روزنامه صلحطلب و روزنامه پندارها متعلق به زرتشتیان از جمله آنها بودند.
وی که به تازگی کتاب جامعی را در زمینه تاریخ مطبوعات یزد منتشر کرده است، می‌گوید: از آنجایی که آرشیوی از روزنامه های قدیم در یزد را دارم و جای خالی کتابی در زمینه مطبوعات یزد احساس میشد، تصمیم گرفتم این مطالب را در قالب کتابی منتشر کنم که اولین جلد آن اخیراً منتشر شده و جلدهای بعدی آن نیز در دست چاپ است که به زودی روانه بازار نشر خواهد شد.
ملک خاطرنشان می کند: دومین کتابم در رابطه با وضعیت مطبوعات از سال 1320 تا 1357 است که به زودی منتشر خواهد شد و اطلاعات جامع و کمتر شنیده و دیده‌شده‌ای از مطبوعات یزد را در اختیار علاقمندان قرار می دهد.
وی با بیان این که فعالیت جدی در عرصه مطبوعات را از زمان دانشجویی خود آغاز کرده است، تصریح می‌کند: از سال 1340 وارد فعالیت دانشجویی شدم و در نشریه دیواری امیرکبیر به فعالیت خبری پرداختم و پس از آن نیز در مسیر فعالیت پدرم قلم زدم.
وی که دو برادر و یک خواهر دیگر نیز دارد، می گوید: جز من هیچ فردی از خانواده ام وارد عرصه خبر نشد و تقریباً همگی مشاغل غیرمرتبطی مانند پزشکی را انتخاب کردند اما من به رغم این که شاهد وضعیت مالی پدر خود بودم، به خاطر عشق و علاقه به این مسیر خطرناک و پردغدغه و متلاطم، دست به قلم شدم.
این فعال فرهنگی حتی از گریز فرزندان خود به این پیشه نیز یاد می کند به طوری که گویا او آخرین ادامه دهنده میراث گران‌بهای پدرش است.
وی در این مورد اضافه می‌کند: هیچ کدام از فرزندان در این مسیر وارد نشدند و همگی در به فعالیتهای اقتصادی و پزشکی پرداختند و دنیای متفاوتی با خبر دارند، حتی چند مرتبه نیز به دورههای آموزش خبرنگاری و خبرنویسی فرستاده شدند اما هیچ استقبالی از خبر نشان ندادند.
ملک در پایان خبرنگاران را محکومانی به عشق و علاقه می داند و می‌گوید: در حال حاضر و با وضعیت فعلی، خبرنگاری و فعالیت در عرصه مطبوعات شغل نیست مگر این که دولتمردان اهتمام و حمایت بیشتری نسبت به آن داشته باشند.