چاپ

خبر یزد - یادآوری و بزرگداشت روز ولادت یا شهادت انسان های بزرگ و برگزیده، اندیشمندان و تاثیر گزاران جامعه بشری علاوه بر سُنت یک فرصت است که جامعه انسانی در کنار این یاداوری خود را به باورهای صحیح و رفتارهای ارزشی نزدیک کند .
به گزارش ایسنا-منطقه یزد،امام صادق ع از جمله انسانهای برگزیده بر اساس طرح واره الهی است که هر رهروی می تواند از اندیشه روشن و سیره متعادل ان امام بزرگ در زندگی این جهانی و جهان دیگر خود بهره مند شود .
با توجه به وضعیت زمانی و مکانی هر یک از امامان و اولیای الهی تبین مأموریت و رسالتشان نیز متفاوت برسی می شود و ضرورت نیاز و تقاضا یکی از ارکان مهم عرضه،در ساحت رسالت و رهبری ائمه علیهم السلام محسوب می شود .
دوره تاریخ اسلام در زمان امام صادق ع یک وضعیت نامطلوب فکری و عقیدتی داشت و این بدان جهت بود که در سطحِ قدرتِ حاکمِ غاصب مسائل بسیاری مطرح است از سویی انقراض امویان و بر سرکار آمدن عباسیان، و جنگ قدرت که خود روان و فکر جامعه را در تصمیمات اجتماعی آشفته می کند، در سطح جامعه نیز مسائل فروانی وجود داشت که هر کدام می توانست به گونه ای در تحریف و تغییر مفاهیم اصیل اسلام موثر باشد .
فقه و قضا،عقاید و کلام، اخلاق و سیاست هر کدام در چنین جامعه آشفته مورد سوء تعریف و سوء برداشت می شد و از پس این تبیین ها و برداشت های غلط جامعه اسلامی و انسانی به هلاکت روحی و روانی می رسید .
رسالت امام صادق ع در این آشفته بازار اجتماع مسلمانان،معلمی است و آموزش .
تبیین گزاره های ناب و اصیل اسلامی و روشن کردن چراغ عقل و اندیشه مسلمانان در ساحت فردی و اجتماعی می تواند تعادل و توازن رفتاری را در داشته باشد .
آنجا که آدمی با چراغ عقل و هدایت گزاره های اصیل دینی را می گوید و می شنود و رفتار می کند انسان جعفری است و جامعه ارزشی است و الا بازار تعصب و خود خواهی و خود محوری جامعه را از ارزش و معنویت و عقلانیت خالی می کند و جامعه فاقد ارزش و معنویت و عقلانیت شب تاریک و بیم و موج و گرداب است .
در پایان به برخی از سیره رفتاری و کلامی امام صادق ع اشاره می کنم باشد که چراغ راهی شود در این روزگار که چندان حال مساعدی ندارد و جامعه بشری دچار لغزش ها و لرزش های فروانی شده است .
در عصر امام صادق علیه السلام، فضای آزاداندیشی، به طور کامل بر جامعه اسلامی حاکم بود و حضرت به این امر دامن می زد،بگونه ای که شاگرد ویژه امام صادق می گوید ابن ابی العوجا مُلحد را دیدم که درباره انکار خدا با شخصی گفتگو میکند وقتی به او رسیدم با حالت عصبانیت به او عتاب و خطاب کردم و مورد هجمه قرار دادم، او در پاسخ گفت اگر از متکلمانی ( علما) هستی با تو سخن می گویم و اگر نیستی با تو حرفی ندارم و اگر از شاگردان صادق هستی او با ما چنین سخن نمی گوید بلکه ابتدا سخن ما را می شنود و سپس با منطق و استدلال ما را قانع می کند، مفضل می گوید به محضر امام صادق ع رسیدم و جویای صدق و کذب سخنان ابن ابی العوجا شدم حضرت فرمود راست می گوید و گاهی کفریاتش را هم نزد ما به زبان می آورد .
معیار و مقیاس دیانت اخلاق است نه شناسنامه و نه کثرت نماز و روزه
امام صادق(ع)در این باره می می فرماید : لَا تَنْظُرُوا إِلَى طُولِ رُکُوعِ الرَّجُلِ وَ سُجُودِهِ نگاه نکنید که رکوع و سجود طولانی دارد، فَإِنَّ ذَلِکَ شَیْءٌ اعْتَادَهُ چه بسا عادت کرده که رکوع و سجود کند و قرائت قرآنش خوب باشد اینها دلیل نمی شود
دو اصل را باید مبنا قرار بدهیم :
وَلکِنِ انظُروا إِلى صِدقِ حَدیثِه(راستی گفتار)
وَأَداءِ امانَته(امانتداری)
منبع: حجت السلام و المسلمین «مصطفی گرجی» اصول کافی جلد دوم
انتهای پیام