چاپ

خبر یزد - آیت الله شیخ محمدتقی بافقی، کسی که آشکارا با مفاسد اجتماعی و سیاست‌های ضد دینی رضا شاه مبارزه کرد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما مرکز یزد، آیت الله شیخ محمدتقی بافقی (1 خرداد 1257 بافق – 26 فروردین 1365 شهر ری)، عالم ربانی و مجاهد نستوه شیعه، و از شاگردان آخوند خراسانی و سید احمد کربلایی بود.
وی در تأسیس حوزه علمیه قم و اداره امور حوزه، با آیت اللّه حائری همکاری نمود و مبارزه علنی او با سیاست‌های ضد اسلامی رضاخان و مفاسد اجتماعی آن دوران، نمونه‌هایی از قوت نفس و شجاعت و ایمان آن مرد بزرگ است.
محمدتقی بافقی یزدی، فرزند مرحوم حاج محمد باقر، تاجر بافقی، در سال 1292 قمری در روستای بافق، در ده فرسنگی شهر یزد دیده به جهان گشود. او تا چهارده سالگی تحت پرورش و تربیت پدر پرهیزکار خود قرار گرفت..‌ی برای تحصیل علوم دینی به یزد رفت تا تحصیلات حوزوی خود را آغاز کند. او مدت چهارده سال در یزد به کسب پرداخت؛ از جمله، کتاب «قوانین الاصول» میرزای قمی را در محضر میرزا سید علی مدرس یزدی فرا گرفت.
محمدتقی بافقی، در سال 1320 ق در 28 سالگی به عتبات عالیات مهاجرت کرد تا تحصیلات دینی خود را تکمیل کند.
حاج شیخ محمدتقی بافقی، پس از هفده سال اقامت در نجف اشرف و بعد از تکمیل خارج اصول فقهی و دروس اعتقادی، به درجه اجتهاد ارتقاء یافت و در مراجعت به ایران ساکن قم گردید.
بافقی مکررا با نوشتن نامه‌های تند و صریح به رضا خان، او را از اعمال زشت و منکر بر حذر میداشت.
زمانی هم که عصمت‌الملوک دولتشاهی، همسر چهارم رضاشاه، همراه گروهی که اشرف و شمس٬ دختران رضاخان از زن دومش٬ نیز بین آنان بودند برای حضور در مراسم تحویل سال، وارد حرم حضرت معصومه (س) شده و در غرفه بالای ایوان آیینه بدون حجاب نشستند که صدای اعتراض مردم از هر سو بلند شد. وقتی بافقی که در مسجد بالاسر حرم مشغول نماز بود٬ از این ماجرا آگاه شد، پیغامی برای زنان فرستاد و به وضعیت حضور آنان در حرم، اعتراض کرد و، چون مؤثر واقع نشد، شخصاً به آنجا آمد و از ایشان خواست تا حجاب بر سر کنند. همسر رضا شاه ابتدا بی‌اعتنایی کرد، اما با بلند شدن صدای اعتراض مردم٬ همراه دیگر زنان به اتاق پشت غرفه رفت. واقعه به تهران گزارش شد.
رضاخان همراه با وزیر دربار و یک فوج زرهی، از تهران روانه قم شد، و با چکمه وارد حرم شد و افراد گارد، عده‌ای را مضروب و بافقی را دستگیر کردند.. رضاشاه شخصاً بافقی را زیر لگد انداخت و به ناسزا گرفت و به زندان تهران فرستاد.
بافقی پس از چند ماه، بر اثر اقدام آیت اللّه حائری، از زندان آزاد ولی به شهر ری تبعید شد و در آستان حضرت عبدالعظیم به امامت جماعت و حلّ و فصل امور دینی پرداخت. وی به لحاظ تقوا و صداقت و روحیه مساعدت به مردم از محبوبیت بسیار برخوردار بود. سرانجام، در 1314ش توانست به مشهد سفر کند.
با عزل رضاخان از سلطنت در 1320 ش، بافقی از تبعید رهایی یافت. پس از بازگشت به قم، در مدت کوتاهی که در آنجا اقامت داشت، از گشودن دکان‌های مشروب فروشی در آن شهر جلوگیری کرد.
آیت اللّه مرحوم محمدتقی بافقی، در 26 فروردین سال 1365 قمری (برابر با 1321 ش)، در 72 سالگی در شهر ری به رحمت ایزدی پیوست و در مسجد بالاسر حرم حضرت معصومه علیهاالسلام، در مقبره مرحوم آیت اللّه حائری یزدی به خاک سپرده شد.