خبر یزد - کمتر کسی می‌داند اما شاعر معروف تاریخ معاصر ایران از علاقمندان به فوتبال بود.
| وقتی نام سهراب سپهری به میان می‌آید، اغلب ذهن‌ها به سوی چهره‌ای آرام، منزوی و غرق در خیال و طبیعت سوق پیدا می‌کند. شاعری که تنهایی‌اش را با «چینی نازک» مقایسه می‌کرد و از مخاطبانش می‌خواست آرام به حریم او نزدیک شوند.
بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان
اما آن‌چه کمتر درباره‌اش گفته شده، بُعد دیگری از زندگی‌اش است؛ علاقه‌اش به ورزش، به‌ویژه فوتبال. مهدی قراچه‌داغی، خواهرزاده سهراب، در خاطره‌ای از علاقه شدید دایی‌اش به فوتبال می‌گوید؛ سهراب از تماشاگران ثابت مسابقات بود و هر هفته راهی ورزشگاه می‌شد. تیم ملی ایران، پاس و عقاب، سه تیم محبوب او بودند.
اما نکته جالب‌تر، نحوه ابراز احساسات او بعد از گل‌های تیم محبوبش بود: گل‌هایی را از پیش تهیه می‌کرد، پرپر می‌کرد و در لحظه شادی، روی سر تماشاگران می‌ریخت!
سهراب نه تنها با فوتبال ارتباطی عمیق داشت، بلکه به ورزش‌های دیگری مانند ژیمناستیک و کشتی نیز علاقه‌مند بود. او تصویری فراتر از یک شاعر خلوت‌گزین ارائه می‌دهد؛ شخصیتی با دنیایی وسیع‌تر از آن‌چه روی کاغذ می‌آمد.
