بزرگنمايي:

خبر یزد - به گزارش سایت خبری پرسون، رحیم میرعظیم نویسنده و فعال رسانه‌ای در یادداشتی نوشت: در کنار توجه به پژوهش و نگارش باید به بایسته‌ها و ضرورت‌های این حوزه‌ها توجه داشت و همین موضوع دستمایه برگزاری سمیناری با همین نام در شهرستان ابرکوه شد.
از گذشته بر کتاب‌خوانی تأکید می‌شد. ضرورت انجام پژوهش نیز بر هیچ‌کس و در هیچ حوزه بر کسی پوشیده نیست.
تألیف و نگارش نیز از جمله فعالیت‌هایی است که هم نویسنده و هم مخاطبان آن اثر را به‌سوی تعالی می‌برد.
اما در مواردی که ذکر شد باید نکاتی را هم اضافه کرد. اگرچه از گذشته‌های دور بر کتاب‌خوانی تأکید می‌شود ولی امروز و با گسترش چاپ کتاب، علاوه بر تأکید بر کتاب‌خوانی بر این نکته نیز تأکید می‌شود که «کتاب خوب» بخوانید.
در مورد پژوهش نیز که دستمایه تألیف یک کتاب خوب است باید به نکات زیادی توجه داشت تا آن را از آسیب‌های مختلف حفظ کرد و اما در مورد تألیف و نگارش نیز که موردعلاقه بسیاری از افراد و یک نیاز جامعه است، تنها به این نکته اشاره می‌کنیم که یک اثر خوب می‌تواند مسیر زندگی فرد و جامعه‌ای را به سمت رشد تغییر دهد و یا برعکس.
برگزاری سمینار «بایسته‌ها و ضرورت‌های پژوهش و نگارش» در ابرکوه که در قالب رویدادهای پویش به‌سوی فردا و با همت و نوآوری مرکز رشد فناور ابرکوه و همراهی دانشکده ملی مهارت شریف، شهرداری و دانشکده پزشکی ابرکوه باهدف آموزش و توانمندسازی جوانان علاقه‌مند به حوزه نویسندگی و پژوهش طراحی و برگزار شد در راستای تبیین موضوعات ذکرشده بود.
پویش به‌سوی فردا متشکل از افراد علاقه‌مند به کتاب، گفتگو، تعالی فردی و توسعه شهر ابرکوه است که نسبت به برگزاری جلسات آموزشی و فرهنگ‌سازی در حوزه‌های مختلف، باهدف توانمندسازی جامعه هدف و با بهره‌گیری از اساتید و نخبگان مهاجر ابرکوهی تلاش می‌کند.
ابوالفضل علیدوست، نویسنده و پژوهشگر معتقد است: نگارش و نوشتن مؤلفه‌ای تمدن ساز است که از عالم والا و از طریق الهام و آموزش به بشر رسیده و محترم بودن قلم شاهدی بر قدسی بودن آن از بدو تولد ادبیات است.
وی همچنین معتقد است: نویسندگان جوان باید با دید قدسی به قلم نگاه کنند و داشتن چنین بینشی بسترهایی برای نگارش‌های شایسته، متین و محکم فراهم می‌کند.
نویسنده کتاب «نظارت اجتماعی لازمه فرهنگ جامعه» ادبیات هر کشور را، سرمایه ملی و دینی آن کشور دانسته و می‌گوید: وظیفه نویسندگان استفاده به‌جا و شایسته از این سرمایه و افزودن بر غنای آن و پرهیز از اباحه گری در زبان است.
وی همچنین معتقد است: تولید کردن محتوای زرد، نوشتن متن‌های بی‌ارزش و کم‌ارزش خیانت به‌وقت خواننده و بی‌احترامی به شأن و جایگاه آن‌هاست.
همان‌گونه که پرگویی بد و مذموم است، پر نویسی نیز می‌تواند آفت کار نویسندگی و آسیب‌زا باشد و به‌عنوان‌مثال اگر نویسنده‌ای در هر خط کتاب 300 صفحه‌ای خود، یک کلمه اضافه بنویسد و سه هزار نسخه آن به پاپ برسد به‌اندازه 20 کتاب گزافه‌گویی کرده است که علاوه برگرفتن وقت خواننده به چندین درخت که تبدیل به کاغذ شده، آسیب‌زده است.
زیاد نوشتن مهم نیست و درست نوشتن مهم است و به برخی افراد باید گفت همان‌طور که نوشتن هنر است، ننوشتن هم هنر است و مؤلف شدن پیش‌نیازهای متنوعی نیاز دارد که محقق بودن، متفکر بودن، تسلط بر موضوع، داشتن ذوق و هنر نگارش و … تنها بخشی از آن است.
نویسندگان و به‌ویژه نویسندگان جوان باید توجه داشته باشند که تنها در سایه توجه به بایدها و نبایدهای حوزه پژوهش و نشر است که می‌توان اثری ماندگار خلق کرد.
خلق اثری ماندگار نیز علاوه بر رساندن خیر مادی و معنوی به صاحب پژوهش و کتاب باعث اعتلای جامعه می‌شود.
استفاده از تجارب و نظرات اساتید صاحب پژوهش و تألیف نیز یکی از راهکارهای مثمر ثمر در ادامه مسیر نویسندگانی است که به دنبال ماندگاری در این زمینه‌ها هستند.
منبع: خبرگزاری مهر