خبر یزد - ایسنا /دانشمندان کشف کردند که قاره آمریکای شمالی به آرامی در حال از دست دادن سنگ‌های زیرین خود است.
محققان کشف کرده‌اند که قاره آمریکای شمالی در فرآیندی به نام «چکیدن کراتونیک» (cratonic dripping) به آرامی سنگ‌های قسمت زیرین خود را از دست می‌دهد.
به نقل از آی‌ای، علت این پدیده وجود بقایای صفحه فارالون (Farallon) است که یک صفحه تکتونیکی باستانی است که بر گوشته تاثیر می‌گذارد و باعث جدا شدن و فرو رفتن حباب‌های سنگ می‌شود.
در غرب میانه ایالات متحده این اثر شدیدتر است. اما جای نگرانی نیست زیرا این قاره در شرف فروپاشی نیست. اینها فرآیندهای زمین شناسی فوق العاده کندی هستند که طی میلیون‌ها سال اتفاق می‌افتد. این درک ارزشمندی را در مورد نحوه تکامل قاره‌ها در طی میلیون‌ها سال ارائه می‌دهد.
گروهی در دانشگاه تگزاس در آستین، کراتون‌ها، صخره‌های باستانی که قاره‌های زمین را تشکیل می‌دهند را بررسی کردند.
جولین هوآ (Junlin Hua)، نویسنده اصلی این مطالعه می‌گوید: ما مشاهده کردیم که چیزی می‌تواند در زیر کراتون وجود داشته باشد. خوشبختانه، ما همچنین ایده جدیدی در مورد اینکه چه چیزی باعث این نازک شدن می‌شود به دست آوردیم.
تغییرات در کراتون‌ها
کراتون‌ها بخش‌های باستانی و پایدار قاره‌ها هستند که می‌توانند میلیاردها سال عمر کنند. با این حال، آنها از تغییر مصون نیستند و می‌توانند تغییراتی را تجربه کنند که پایداری آنها را مختل می‌کند یا منجر به از بین رفتن لایه‌های سنگ می‌شود.

یکی از نمونه‌های تغییر در کراتون، در کراتون شمال چین رخ داده است، اما کشف کنونی در آمریکای شمالی قابل توجه است زیرا در حال حاضر در حال وقوع است. محققان پیش‌بینی می‌کنند که پس از فرورفتن بقایای صفحات تکتونیکی عمیق‌تر، این فرآیند متوقف می‌شود و در نتیجه تاثیر آن‌ها بر کراتون کاهش می‌یابد.
استفاده از تصویربرداری لرزه‌ای و مدل‌های رایانه‌ای
محققان از تصویربرداری لرزه‌ای پیشرفته و مدل‌های رایانه‌ای برای مشاهده و شبیه‌سازی این فرآیند استفاده کردند. مدل‌ها نشان دادند که با برداشتن صفحه فارالون، فرورفتن متوقف شد.
این مدل جدید رایانه‌ای به دانشمندان این امکان را داد تا برای اولین بار پدیده «چکیدن» را تجسم کنند. علاوه بر این، شواهدی ارائه کرد که این فرآیند را به صفحه فارالون، یک صفحه اقیانوسی باستانی که در 200 میلیون سال گذشته در زیر آمریکای شمالی فرورفته است، مرتبط می‌کند. محققان دریافتند خروجی مدل با داده‌های مشاهده‌شده همخوانی نزدیکی دارد که نشان‌دهنده دقت آن است.
این کشف برای کشف اسرار سیستم‌های دینامیکی زمین، به‌ویژه شکل‌گیری و تبدیل قاره‌ها در بازه‌های زمانی عظیم ضروری است.