خبر یزد - به گزارش "ورزش سه"، آندره شورله کسی بود که گل تاریخی فوتبال ‌‏آلمان را برای ماریو گوتزه ساخت. دقیقه 113 فینال جام جهانی 2014، ‌‏شورله از سمت چپ استارت زد و با سرعت بالا به حرکت درآمد. سانتر ‌‏او با پای چپ به گوتزه رسید و باقی ماجرا حالا دیگر برگی از تاریخ ‌‏فوتبال است. ‏
شورله امروز 34 ساله است ولی با اینکه دیگر همبازی‌هایش که آن ‌‏سال کنار او قهرمان جهان شدند مثل گوتزه 32 ساله، توماس مولر ‌‏‌‏35 ساله و مانوئل نویر 39 ساله هنوز فوتبال بازی می‌کنند ولی ‌‏شورله پنج سال است بازنشسته شده است.
او در سال 2020 ‌‏درحالیکه تنها 29 سال سن داشت کفش‌ها را آویخت و گفت:" ‌‏هیچکس نمی‌تواند تصمیم من را درک کند ولی متوجه شدم که ‌‏سرمایه فوتبالی‌ام تمام شده است. شورله خاطرنشان کرد متوجه ‌‏شده که زندگی چقدر کوتاه است:" می‌خواستم یک کار جدید انجام ‌‏بدهم، یک ماجراجویی جدید". ‏ ‏*شورله عاشق یک فعالیت جدید شده: ورزش‌های مخاطره‌آمیز
کار جدیدی که شورله دنبالش بود را خیلی زود پیدا کرد: ورزش‌های ‌‏ماجراجویانه. شورله به انواع و اقسام کارهای عجیب و غریب دست ‌‏زد، بدون لباس گرم در استپ‌های سرد و یخ‌بندان دوید، در ماراتون ‌‏شرکت کرد و به کوه‌نوردی رو آورد. او در ماه جولای برای اولین بار قرار ‌‏است در رشته سه‌گانه استقامتی شرکت کند. او در این باره می‌گوید:" ‌‏ورزش‌های ماجراجویانه بخشی از سفر من برای شناخت و کشف ‌‏کردن خودم است. شما که از بیرون نگاه می‌کنید شاید به نظرتان ‌‏عجیب و غیر قابل درک برسد ولی من وقتی دارم ماجراجویی می‌کنم ‌‏خودم هستم و خودم، تنهای تنها. می‌توانم با خودم خلوت کنم و ‌‏همه اتفاقاتی که در طول دوران ورزشی‌ام رخ دده را مرور کنم. این ‌‏فرصتی عالی است که فکر کنم و بتوانم زندگی‌ام را مرور کرده و با ‌‏خودم به نتیجه برسم". ‏

شورله می‌گوید: "وسواس خودشناسی پیدا کرده‌ام. هدفم اصلا این ‌‏نیست که چیزی را به کسی ثابت کنم. در فوتبال احساس می‌کردم ‌‏دارم تلاش می‌کنم که شناخته بشوم. تلاش می‌کنم که مردم دوستم ‌‏داشته باشند."
اما او حالا کوچکترین اهمیتی به این نمی‌دهد که دنیا درباره‌اش چه ‌‏می‌گوید و چه فکر می‌کند. شورله گفت: "حالا فقط به خودم فکر ‌‏می‌کنم. می‌خواهم خودم را کامل و صد در صدی بشناسم و خودِ ‏خودم باشم." ‏ 
‏ 
شورله توضیح می‌ده که زندگی این روزهایش با دورانی که به بازی ‌‏کردن مقابل 80 هزار تماشاچی عادت داشت چقدر تفاوت کرده ‌‏است: "وقتی ماراتون می‌دوید و به کیلومتر 30 می‌رسید در مسیر ‌‏کاملا تنها هستید. این لحظات واقعا باارزش است و یکی از دلایل ‌‏اصلی من برای ادامه دادن همین لحظات است. اینکه در شرایطی ‌‏بسیار سخت که حسابی تحت فشار هستی خودت باشی و خودت. ‌‏خلوت کردن با خودم در این لحظات خیلی کیف دارد." ‏
یکی از عجیب‌ترین عکس‌هایی که از شورله منتشر شده او را در حال ‌‏دویدن در کوران برف نشان می‌دهد. او درباره این دوی عجیب گفت: " ‏من و بچه‌ها در لهستان زیر برف و بوران دو ساعت دویدیم تا به یک ‌‏کلبه رسیدیم. می‌توانستیم برویم و چای بخوریم. باور کنید داشتیم از ‌‏سرما یخ می‌زدیم. ولی یک آلترناتیو دیگر هم بود. اینکه بیست دقیقه ‌‏بدویم و به خط پایان برسیم."‏

شورله خیلی وقت است که با فوتبال بیگانه شده و می‌گوید: "وقتی ‏تصمیم گرفتم خط زندگی‌ام را عوض کنم به یاد این افتادم که موقعی ‏که فوتبال بازی می‌کردم همیشه چقدر از فشاری که به فوتبالیستها ‏وارد می‌شود انتقاد می‌کردم. ولی حالا که از فوتبال فاصله گرفته‌ام ‏می‌دانم که در ورزش حرفه‌ای، از جمله فوتبال، یا بهتر است بگویم به ‏خصوص فوتبال، اگر فشار شدید نباشد اصلا ورزش حرفه‌ای جلو ‏نمی‌رود. اینکه همه از فوتبالیستها انتظار داشته باشند که خودشان را ‏تطبیق داده و همیشه بهترین عملکرد را داشته باشند بخشی از ‏صنعت فوتبال است. فرقی هم نمی‌کند چه فوتبال و چه دیگر ‏ورزش‌های حرفه‌ای. این ورزشها بدون فشار ممکن نیستند." ‏
‏*مهم‌ترین نقاط زندگی شورله
مادر همه گل‌ها برای فوتبال آلمان: گل پیروزی در فینال جام جهانی ‌‏2014 که در وقت اضافه توسط ماریو گوتزه به ثمر رسید و پاس این ‏گل را شورله داد.‏

هیچ قله‌ای آنقدر بلند نیست که نتوان به آن صعود کرد؛ شورله در ‏کنار دوهای استقامت به کوه‌نوردی رو آورد و نشان داد در این ورزش ‏هم استعداد دارد. ‏
شورله که حالا عاشق ورزش‌ها مخاطره‌آمیز و ماجراجویانه شده در ‏همان سال در رقابت‌های سه‌گانه استقامت در فرانسه شرکت کرد و ‏نشان داد علاوه بر دوی استقامت در شنای استقامت هم ورزشکاری ‏قابل توجه است. ‏