بزرگنمايي:

خبر یزد - ایسنا /فضاپیمای پروگرس ام‌اس-29(Progress MS-29) در ساعت 9:31 صبح به وقت منطقه زمانی شرقی، تقریبا دو روز پس از پرتاب بر فراز موشک سایوز-2 از پایگاه فضایی بایکونور، به ماژول پویسک متصل شد. این فضاپیما که توسط ناسا پروگرس 90 نامگذاری شده بود، حدود 2500 کیلوگرم محموله مانند منابع، آب و پیشرانه را به ایستگاه فضایی حمل کرد. به نقل از اسپیس‌نیوز، با این حال، سرنشینان ایستگاه فضایی چند ساعت بعد در ارتباط با کنترل‌کننده‌های زمینی گزارش دادند که وقتی فضانوردان دریچه را به روی پروگرس باز کردند، متوجه بوی شدید و وجود قطرات نوعی مایع شدند که قابل شناسایی نبود. کنترل کننده‌ها یک سیستم فیلتراسیون را برای حذف هرگونه آلودگی فعال کردند و دریچه ایستگاه به سوی ماژول پویسک را بستند.
ناسا در روز 24 نوامبر، تایید کرد که فضانوردان متوجه بوی غیرمنتظره‌ای شدند و قطرات کوچکی را مشاهده کردند که باعث شد دریچه پویسک به سوی بقیه بخش‌های ماژول روسیه را ببندند. این آژانس افزود که کنترل کنندگان به این نتیجه رسیدند که کیفیت هوای ایستگاه در «سطح نرمال» است.
بیانیه ناسا هیچ اطلاعاتی در مورد اینکه این قطرات چه می‌توانند باشند و چگونه به آنجا رسیده‌اند ارائه نکرد. تا آن زمان، سرنشینان در حال کار برای بازگشایی دریچه به روی پروگرس بودند، در حالی که این بر سایر فعالیت‌های ایستگاه تاثیری نداشت. روسکاسموس در حساب کاربری خود در شبکه اجتماعی تلگرام به طور علنی در مورد این حادثه اظهارنظری نکرده است.
این حادثه آخرین مورد از مجموعه‌ای از مسائل مربوط به فضاپیمای روسی در ایستگاه است. مسائل قبلی شامل نشت مایع خنک کننده در دسامبر 2022 در فضاپیمای سایوز MS-22 در حین اتصال به ایستگاه و یک فضاپیمای باری پروگرس ام‌اس‌-21 در ماه فوریه سال 2023 بود. یک رادیاتور در ماژول نائوکا(Nauka) که روسیه در سال 2021 به ایستگاه اضافه کرد نیز آسیب دید.
نشت سایوز باعث شد آژانس فضایی روسیه(روسکاسموس) یک سایوز بدون سرنشین را به ایستگاه فضایی بین‌المللی بفرستد تا جایگزین سایوز ام‌اس-22 شود زیرا نگران از کار افتادن سیستم خنک‌کننده در هنگام ورود مجدد بود. این اتفاق، اقامت دو فضانورد روسی و فرانک روبیو فضانورد ناسا را ‌از شش ماه به یک سال در ایستگاه افزایش داد.
مقامات روسی نشت مایع خنک‌کننده سایوز و پروگرس را ناشی از برخورد ریزشهاب‌سنگ‌ها یا زباله‌های مداری می‌دانند، توضیحی که توسط بسیاری از جامعه فضایی با شک و تردید مواجه است، اما ناسا، دستکم به طور عمومی آن را پذیرفته است.
گروه ناسا نیز مستقل از گروه روسی آن را بررسی کرده است و بر اساس اطلاعاتی که همکاران روسی به ما داده‌اند، نمی‌توان چیزی جز نوعی نیروی خارجی یا زباله‌های خارجی را مقصر دانست.